DIN 277 – to niemiecka norma definiująca rodzaje pomieszczeń i kubatur konstrukcji budowlanych, która odnosi się do terminologii i cech charakterystycznych mierzonych powierzchni w budownictwie wysokościowym. Jej najnowsze wydanie powstało w styczniu 2016 roku.
Normę podzielono na trzy części:
Podstawowe rodzaje powierzchni i kubatur, wyodrębnione w przedmiotowej normie przedstawia poniższy diagram.
sntadrd
Zgodnie z przedmiotową normą wyróżnia się kilka typów pomieszczeń:
Dodatkowo powierzchnie wyznaczane zgodnie z omawianą normą klasyfikuje się ze względu na sposób ich użytkowania.
Typy powierzchni | Sposób użycia | |
Użytkowe | mieszkalne, biurowe, produkcyjne, rzemieślnicze, doświadczalne, magazynowe, handlowe, edukacyjne, kulturalne, ochrony zdrowia oraz inne zastosowanie | |
Techniczne/Usługowe | Operacyjne, maszynownie, zasilanie wodą, kotłownie, pomieszczenia elektryczne itp. | |
Przejściowe/Ruchu | Korytarze, przejścia, schody, windy itp. |
Powierzchnie rzutów kanałów i szybów instalacyjnych, kominów oraz piwnic połączonych stanowią powierzchnie rzutów konstrukcji.
Warto również zauważyć, iż klasyfikacja pomieszczeń technicznych uzależniona jest od ich powierzchni. Jeśli powierzchnia takiego pomieszczenia wynosi co najmniej 1 m2 , powierzchnia netto będzie obliczana do wewnętrznej krawędzi ścian, natomiast jeśli powierzchnia pomieszczenia technicznego jest mniejsza niż 1 m2, pomieszczenie zostanie zaliczone do powierzchni konstrukcyjnych, a co za tym idzie jego obszar nie zostanie wliczony do powierzchni netto.
W pomiarach powierzchni norma DIN 277-1 stanowi podstawę dla stworzonej przez instytucję Society of Property Research in Germany niemieckiej dyrektywy pomiaru powierzchni komercyjnych GIF.
W dużym uproszczeniu DIN 277-1 odpowiadałby naszej polskiej normie PN-ISO.